夏日偶书二首 其一

夏日偶书二首 其一原文：

史达祖是南宋著名(...)
以下便以“采香泾”再展想象的历史之画图：采香泾乃吴王宫女采集香料之处，一水其直如箭，故又名箭泾，泾亦读去声，作“径”，形误。宫中脂粉，流出宫外，以至溪流皆为之“腻”，语意出自杜牧之《阿房宫赋》：“渭流涨腻，弃脂水也。”此系脱化古人，不足为奇，足以为奇者，箭泾而续之以酸风射眼（用李长吉“东关酸风射眸子”），腻水而系之以染花腥，遂将古史前尘，与目中实境（酸风，秋日凉冷之风也），幻而为一，不知其古耶今耶？抑古即今，今亦古耶？感慨系之。花腥二字尤奇，盖谓吴宫美女，脂粉成河，流出宫墙，使所浇溉之山花不独染着脂粉之香气，亦且带有人体之“腥”味。下此“腥”者，为复是美？为复是恶？诚恐一时(...)
第一部分（第1段），提出“民不加多”的疑问。战国时代，各诸侯国的统治者，对外争城夺地，相互攻伐，“争地以战，杀人盈野；争城以战，杀人盈城”；对内残酷剥削，劳役繁重，破坏生产力。这就造成了兵员缺乏、劳力不足。争夺人力，成为各诸侯国统治者的当务之急。梁惠王提出“民不加多”的疑问之前，自诩“寡人之于国也，尽心焉耳矣”，然后以赈灾救民为例，申说自己治国胜于“邻国之政”，“河内凶，则移其民于河东，移其粟于河内；河东凶亦然”。从两方面描述救灾的具体措施。“察邻国之政，无如寡人之用心者”，进一步突出梁惠王的自矜，为下文的“五十步笑百步”作铺垫。“邻国之民不加少，寡人之民不加多，何也？”梁惠王希望更多的民归附(...)
第一部分（第1段），提出“民不加多”的疑问。战国时代，各诸侯国的统治者，对外争城夺地，相互攻伐，“争地以战，杀人盈野；争城以战，杀人盈城”；对内残酷剥削，劳役繁重，破坏生产力。这就造成了兵员缺乏、劳力不足。争夺人力，成为各诸侯国统治者的当务之急。梁惠王提出“民不加多”的疑问之前，自诩“寡人之于国也，尽心焉耳矣”，然后以赈灾救民为例，申说自己治国胜于“邻国之政”，“河内凶，则移其民于河东，移其粟于河内；河东凶亦然”。从两方面描述救灾的具体措施。“察邻国之政，无如寡人之用心者”，进一步突出梁惠王的自矜，为下文的“五十步笑百步”作铺垫。“邻国之民不加少，寡人之民不加多，何也？”梁惠王希望更多的民归附(...)
词的下阕一转，由思家转入归家。过片二句情略一扬起。词人本已沉醉在思家的境界中，几至不能自拔；然而忽然听说江上春潮高涨，似乎听到了要回故乡的讯息，精神为之一振。这与前片起首二句恰好正反相成，遥为激射。前片说“故园消息茫然”，是表示失望，在感情上是一跌；此处则借江头春汛，激起一腔回乡的热望，是一扬。钱塘江上浩渺的春浪，似乎对人有情，主动来献殷勤，要送他回家。江水有情，正暗暗反衬出人之无情。词人曾慨叹“一春憔悴有谁怜”，在人世间无人理解他思乡的痛(...)
【】 永州的山野出产一种奇异的蛇，黑色的皮上有白色的花纹。 它碰到草木，草木都要死掉。如果咬人，没有医治的办法。然而摘到以后将它风干，作成药品，可以治好麻风、肢体僵血、瘘、疠等恶疮，消除坏死的肌肉，杀死人体内的寄生虫。起初，太医用皇帝的命令去收集这种毒蛇，每年征收两次。招募能捕到这种毒蛇的人，拿蛇抵他的赋税。永州的百姓都争着去干这件事。 有个姓蒋的，独自取得捕蛇免赋的好处已经三代了。我问他，他却说：“我爷爷死在捕蛇这件事上，我父亲死在捕蛇这件事上，现在我接手干这事十二年，也有好几次险些死去了。”言语之问脸色好象很忧伤，我很同情他，并且说：“你怨恨这种事吗?我打算告诉主管这事的人，变换你的差役，恢复你的赋税，你认为惩么样?”蒋氏更加忧伤，眼泪汪汪地说：“您想可怜我，让我能活下去吗?可是我干这种差事的不幸，还比不上恢复我的赋税的不幸呢!假若过去我不千干这种差事，那我早就困苦不堪了。自从我们家祖孙三代定居在这个地方，到现在已经六十年了。而乡邻们的生活一天比一天窘迫。用尽他们田地里的出产，花完他们家庭里的全部收入，哭号着四处迁徙，由于饥渴倒死在地上。人们受着狂风暴雨和严寒酷暑的摧残，呼吸着瘟疫的毒气，常常是死者一个压着一个。当年和我祖父住在一起的，现在这些人家十户当中难得有一户了。和我父亲住在一起的，现在十户当中难得有两三户(...)
这首诗语言平易、通俗，没有一点斧凿痕迹。其中“狂风吹我心”二句，是脍炙人口的名句，在整首诗中，如奇峰壁立，因而使此诗“平中见奇”（刘熙载《艺概》）。正是这种“想落天外”的艺术构思，显示出诗人杰出的艺术才能。
青年时代曾以兼济天下为己任的白居易，慷慨创作了大量为民请命，使权贵显臣“变色”、“切齿”、“扼腕”的新乐府诗。因触动了权贵的利益，在仕途上遭到了接二连三的打击后，他被迫选择了全身避害、乐天安命的“中隐”之路。公元824年（穆宗长庆四年），五十三岁的白居易开始谋求分司东都的闲职。到公元829年（文宗大和三年），终于如愿以偿，太子宾客分司东都的诏令颁发了。省分知足的白居易自此不再以政事为念，终日以诗酒弦歌为乐。在洛阳度过了他的晚年。于是大量“皆寄于酒，或取意于琴，闲适有余，游乐不暇”的闲适诗代替了讽喻诗。《宴散》一诗正作于这个时期。白居易分司东都后，在洛阳的履道里和新昌坊购置了私宅，并有园林胜景，过着闲适的生活。在《自题小园》一诗中说：“亲宾有时会，琴酒连夜开。”可见家居小宴接连不断。《宴散》诗写的就是一次平常的家庭宴会。“小宴追凉散，平桥步月回”，这次小宴，正值夏秋之交的一个夜晚，宴会之时，残暑未尽。(...)
我做官人只爱钞，再不问他原被告。上司若还刷卷来，庭上打的狗也叫。小官夜来劝农回家，那一起人告状的，都与我拿将过来。外郎都凭你，我则不言语。相公，那个婆子再三不肯认这尸首，我务要问成了。将那一行拿上庭来！天那，谁想有(...)
我做官人只爱钞，再不问他原被告。上司若还刷卷来，庭上打的狗也叫。小官夜来劝农回家，那一起人告状的，都与我拿将过来。外郎都凭你，我则不言语。相公，那个婆子再三不肯认这尸首，我务要问成了。将那一行拿上庭来！天那，谁想有(...)
这首五言古体诗，从开篇一路下来，都是“说”，到了结尾两句，才以一幅画面忽然结束。作者的高明之处，就在这里。他没有拿一个(...)
“醉卧”二句，由动至静，静的状态中，创造了一种无我之境，反映出词人消极出世的思想。古藤浓阴的覆盖下，词人酣然入睡，置一切于不顾，似乎很(...)

夏日偶书二首 其一拼音解读：

shǐ dá zǔ shì nán sòng zhe míng (...)
yǐ xià biàn yǐ “cǎi xiāng jīng ”zài zhǎn xiǎng xiàng de lì shǐ zhī huà tú ：cǎi xiāng jīng nǎi wú wáng gōng nǚ cǎi jí xiāng liào zhī chù ，yī shuǐ qí zhí rú jiàn ，gù yòu míng jiàn jīng ，jīng yì dú qù shēng ，zuò “jìng ”，xíng wù 。gōng zhōng zhī fěn ，liú chū gōng wài ，yǐ zhì xī liú jiē wéi zhī “nì ”，yǔ yì chū zì dù mù zhī 《ā fáng gōng fù 》：“wèi liú zhǎng nì ，qì zhī shuǐ yě 。”cǐ xì tuō huà gǔ rén ，bú zú wéi qí ，zú yǐ wéi qí zhě ，jiàn jīng ér xù zhī yǐ suān fēng shè yǎn （yòng lǐ zhǎng jí “dōng guān suān fēng shè móu zǐ ”），nì shuǐ ér xì zhī yǐ rǎn huā xīng ，suí jiāng gǔ shǐ qián chén ，yǔ mù zhōng shí jìng （suān fēng ，qiū rì liáng lěng zhī fēng yě ），huàn ér wéi yī ，bú zhī qí gǔ yē jīn yē ？yì gǔ jí jīn ，jīn yì gǔ yē ？gǎn kǎi xì zhī 。huā xīng èr zì yóu qí ，gài wèi wú gōng měi nǚ ，zhī fěn chéng hé ，liú chū gōng qiáng ，shǐ suǒ jiāo gài zhī shān huā bú dú rǎn zhe zhī fěn zhī xiāng qì ，yì qiě dài yǒu rén tǐ zhī “xīng ”wèi 。xià cǐ “xīng ”zhě ，wéi fù shì měi ？wéi fù shì è ？chéng kǒng yī shí (...)
dì yī bù fèn （dì 1duàn ），tí chū “mín bú jiā duō ”de yí wèn 。zhàn guó shí dài ，gè zhū hóu guó de tǒng zhì zhě ，duì wài zhēng chéng duó dì ，xiàng hù gōng fá ，“zhēng dì yǐ zhàn ，shā rén yíng yě ；zhēng chéng yǐ zhàn ，shā rén yíng chéng ”；duì nèi cán kù bāo xuē ，láo yì fán zhòng ，pò huài shēng chǎn lì 。zhè jiù zào chéng le bīng yuán quē fá 、láo lì bú zú 。zhēng duó rén lì ，chéng wéi gè zhū hóu guó tǒng zhì zhě de dāng wù zhī jí 。liáng huì wáng tí chū “mín bú jiā duō ”de yí wèn zhī qián ，zì xǔ “guǎ rén zhī yú guó yě ，jìn xīn yān ěr yǐ ”，rán hòu yǐ zhèn zāi jiù mín wéi lì ，shēn shuō zì jǐ zhì guó shèng yú “lín guó zhī zhèng ”，“hé nèi xiōng ，zé yí qí mín yú hé dōng ，yí qí sù yú hé nèi ；hé dōng xiōng yì rán ”。cóng liǎng fāng miàn miáo shù jiù zāi de jù tǐ cuò shī 。“chá lín guó zhī zhèng ，wú rú guǎ rén zhī yòng xīn zhě ”，jìn yī bù tū chū liáng huì wáng de zì jīn ，wéi xià wén de “wǔ shí bù xiào bǎi bù ”zuò pù diàn 。“lín guó zhī mín bú jiā shǎo ，guǎ rén zhī mín bú jiā duō ，hé yě ？”liáng huì wáng xī wàng gèng duō de mín guī fù (...)
dì yī bù fèn （dì 1duàn ），tí chū “mín bú jiā duō ”de yí wèn 。zhàn guó shí dài ，gè zhū hóu guó de tǒng zhì zhě ，duì wài zhēng chéng duó dì ，xiàng hù gōng fá ，“zhēng dì yǐ zhàn ，shā rén yíng yě ；zhēng chéng yǐ zhàn ，shā rén yíng chéng ”；duì nèi cán kù bāo xuē ，láo yì fán zhòng ，pò huài shēng chǎn lì 。zhè jiù zào chéng le bīng yuán quē fá 、láo lì bú zú 。zhēng duó rén lì ，chéng wéi gè zhū hóu guó tǒng zhì zhě de dāng wù zhī jí 。liáng huì wáng tí chū “mín bú jiā duō ”de yí wèn zhī qián ，zì xǔ “guǎ rén zhī yú guó yě ，jìn xīn yān ěr yǐ ”，rán hòu yǐ zhèn zāi jiù mín wéi lì ，shēn shuō zì jǐ zhì guó shèng yú “lín guó zhī zhèng ”，“hé nèi xiōng ，zé yí qí mín yú hé dōng ，yí qí sù yú hé nèi ；hé dōng xiōng yì rán ”。cóng liǎng fāng miàn miáo shù jiù zāi de jù tǐ cuò shī 。“chá lín guó zhī zhèng ，wú rú guǎ rén zhī yòng xīn zhě ”，jìn yī bù tū chū liáng huì wáng de zì jīn ，wéi xià wén de “wǔ shí bù xiào bǎi bù ”zuò pù diàn 。“lín guó zhī mín bú jiā shǎo ，guǎ rén zhī mín bú jiā duō ，hé yě ？”liáng huì wáng xī wàng gèng duō de mín guī fù (...)
cí de xià què yī zhuǎn ，yóu sī jiā zhuǎn rù guī jiā 。guò piàn èr jù qíng luè yī yáng qǐ 。cí rén běn yǐ chén zuì zài sī jiā de jìng jiè zhōng ，jǐ zhì bú néng zì bá ；rán ér hū rán tīng shuō jiāng shàng chūn cháo gāo zhǎng ，sì hū tīng dào le yào huí gù xiāng de xùn xī ，jīng shén wéi zhī yī zhèn 。zhè yǔ qián piàn qǐ shǒu èr jù qià hǎo zhèng fǎn xiàng chéng ，yáo wéi jī shè 。qián piàn shuō “gù yuán xiāo xī máng rán ”，shì biǎo shì shī wàng ，zài gǎn qíng shàng shì yī diē ；cǐ chù zé jiè jiāng tóu chūn xùn ，jī qǐ yī qiāng huí xiāng de rè wàng ，shì yī yáng 。qián táng jiāng shàng hào miǎo de chūn làng ，sì hū duì rén yǒu qíng ，zhǔ dòng lái xiàn yīn qín ，yào sòng tā huí jiā 。jiāng shuǐ yǒu qíng ，zhèng àn àn fǎn chèn chū rén zhī wú qíng 。cí rén céng kǎi tàn “yī chūn qiáo cuì yǒu shuí lián ”，zài rén shì jiān wú rén lǐ jiě tā sī xiāng de tòng (...)
【】 yǒng zhōu de shān yě chū chǎn yī zhǒng qí yì de shé ，hēi sè de pí shàng yǒu bái sè de huā wén 。 tā pèng dào cǎo mù ，cǎo mù dōu yào sǐ diào 。rú guǒ yǎo rén ，méi yǒu yī zhì de bàn fǎ 。rán ér zhāi dào yǐ hòu jiāng tā fēng gàn ，zuò chéng yào pǐn ，kě yǐ zhì hǎo má fēng 、zhī tǐ jiāng xuè 、lòu 、lì děng è chuāng ，xiāo chú huài sǐ de jī ròu ，shā sǐ rén tǐ nèi de jì shēng chóng 。qǐ chū ，tài yī yòng huáng dì de mìng lìng qù shōu jí zhè zhǒng dú shé ，měi nián zhēng shōu liǎng cì 。zhāo mù néng bǔ dào zhè zhǒng dú shé de rén ，ná shé dǐ tā de fù shuì 。yǒng zhōu de bǎi xìng dōu zhēng zhe qù gàn zhè jiàn shì 。 yǒu gè xìng jiǎng de ，dú zì qǔ dé bǔ shé miǎn fù de hǎo chù yǐ jīng sān dài le 。wǒ wèn tā ，tā què shuō ：“wǒ yé yé sǐ zài bǔ shé zhè jiàn shì shàng ，wǒ fù qīn sǐ zài bǔ shé zhè jiàn shì shàng ，xiàn zài wǒ jiē shǒu gàn zhè shì shí èr nián ，yě yǒu hǎo jǐ cì xiǎn xiē sǐ qù le 。”yán yǔ zhī wèn liǎn sè hǎo xiàng hěn yōu shāng ，wǒ hěn tóng qíng tā ，bìng qiě shuō ：“nǐ yuàn hèn zhè zhǒng shì ma ?wǒ dǎ suàn gào sù zhǔ guǎn zhè shì de rén ，biàn huàn nǐ de chà yì ，huī fù nǐ de fù shuì ，nǐ rèn wéi chéng me yàng ?”jiǎng shì gèng jiā yōu shāng ，yǎn lèi wāng wāng dì shuō ：“nín xiǎng kě lián wǒ ，ràng wǒ néng huó xià qù ma ?kě shì wǒ gàn zhè zhǒng chà shì de bú xìng ，hái bǐ bú shàng huī fù wǒ de fù shuì de bú xìng ne !jiǎ ruò guò qù wǒ bú qiān gàn zhè zhǒng chà shì ，nà wǒ zǎo jiù kùn kǔ bú kān le 。zì cóng wǒ men jiā zǔ sūn sān dài dìng jū zài zhè gè dì fāng ，dào xiàn zài yǐ jīng liù shí nián le 。ér xiāng lín men de shēng huó yī tiān bǐ yī tiān jiǒng pò 。yòng jìn tā men tián dì lǐ de chū chǎn ，huā wán tā men jiā tíng lǐ de quán bù shōu rù ，kū hào zhe sì chù qiān xǐ ，yóu yú jī kě dǎo sǐ zài dì shàng 。rén men shòu zhe kuáng fēng bào yǔ hé yán hán kù shǔ de cuī cán ，hū xī zhe wēn yì de dú qì ，cháng cháng shì sǐ zhě yī gè yā zhe yī gè 。dāng nián hé wǒ zǔ fù zhù zài yī qǐ de ，xiàn zài zhè xiē rén jiā shí hù dāng zhōng nán dé yǒu yī hù le 。hé wǒ fù qīn zhù zài yī qǐ de ，xiàn zài shí hù dāng zhōng nán dé yǒu liǎng sān hù (...)
zhè shǒu shī yǔ yán píng yì 、tōng sú ，méi yǒu yī diǎn fǔ záo hén jì 。qí zhōng “kuáng fēng chuī wǒ xīn ”èr jù ，shì kuài zhì rén kǒu de míng jù ，zài zhěng shǒu shī zhōng ，rú qí fēng bì lì ，yīn ér shǐ cǐ shī “píng zhōng jiàn qí ”（liú xī zǎi 《yì gài 》）。zhèng shì zhè zhǒng “xiǎng luò tiān wài ”de yì shù gòu sī ，xiǎn shì chū shī rén jié chū de yì shù cái néng 。
qīng nián shí dài céng yǐ jiān jì tiān xià wéi jǐ rèn de bái jū yì ，kāng kǎi chuàng zuò le dà liàng wéi mín qǐng mìng ，shǐ quán guì xiǎn chén “biàn sè ”、“qiē chǐ ”、“è wàn ”de xīn lè fǔ shī 。yīn chù dòng le quán guì de lì yì ，zài shì tú shàng zāo dào le jiē èr lián sān de dǎ jī hòu ，tā bèi pò xuǎn zé le quán shēn bì hài 、lè tiān ān mìng de “zhōng yǐn ”zhī lù 。gōng yuán 824nián （mù zōng zhǎng qìng sì nián ），wǔ shí sān suì de bái jū yì kāi shǐ móu qiú fèn sī dōng dōu de xián zhí 。dào gōng yuán 829nián （wén zōng dà hé sān nián ），zhōng yú rú yuàn yǐ cháng ，tài zǐ bīn kè fèn sī dōng dōu de zhào lìng bān fā le 。shěng fèn zhī zú de bái jū yì zì cǐ bú zài yǐ zhèng shì wéi niàn ，zhōng rì yǐ shī jiǔ xián gē wéi lè 。zài luò yáng dù guò le tā de wǎn nián 。yú shì dà liàng “jiē jì yú jiǔ ，huò qǔ yì yú qín ，xián shì yǒu yú ，yóu lè bú xiá ”de xián shì shī dài tì le fěng yù shī 。《yàn sàn 》yī shī zhèng zuò yú zhè gè shí qī 。bái jū yì fèn sī dōng dōu hòu ，zài luò yáng de lǚ dào lǐ hé xīn chāng fāng gòu zhì le sī zhái ，bìng yǒu yuán lín shèng jǐng ，guò zhe xián shì de shēng huó 。zài 《zì tí xiǎo yuán 》yī shī zhōng shuō ：“qīn bīn yǒu shí huì ，qín jiǔ lián yè kāi 。”kě jiàn jiā jū xiǎo yàn jiē lián bú duàn 。《yàn sàn 》shī xiě de jiù shì yī cì píng cháng de jiā tíng yàn huì 。“xiǎo yàn zhuī liáng sàn ，píng qiáo bù yuè huí ”，zhè cì xiǎo yàn ，zhèng zhí xià qiū zhī jiāo de yī gè yè wǎn ，yàn huì zhī shí ，cán shǔ wèi jìn 。(...)
wǒ zuò guān rén zhī ài chāo ，zài bú wèn tā yuán bèi gào 。shàng sī ruò hái shuā juàn lái ，tíng shàng dǎ de gǒu yě jiào 。xiǎo guān yè lái quàn nóng huí jiā ，nà yī qǐ rén gào zhuàng de ，dōu yǔ wǒ ná jiāng guò lái 。wài láng dōu píng nǐ ，wǒ zé bú yán yǔ 。xiàng gōng ，nà gè pó zǐ zài sān bú kěn rèn zhè shī shǒu ，wǒ wù yào wèn chéng le 。jiāng nà yī háng ná shàng tíng lái ！tiān nà ，shuí xiǎng yǒu (...)
wǒ zuò guān rén zhī ài chāo ，zài bú wèn tā yuán bèi gào 。shàng sī ruò hái shuā juàn lái ，tíng shàng dǎ de gǒu yě jiào 。xiǎo guān yè lái quàn nóng huí jiā ，nà yī qǐ rén gào zhuàng de ，dōu yǔ wǒ ná jiāng guò lái 。wài láng dōu píng nǐ ，wǒ zé bú yán yǔ 。xiàng gōng ，nà gè pó zǐ zài sān bú kěn rèn zhè shī shǒu ，wǒ wù yào wèn chéng le 。jiāng nà yī háng ná shàng tíng lái ！tiān nà ，shuí xiǎng yǒu (...)
zhè shǒu wǔ yán gǔ tǐ shī ，cóng kāi piān yī lù xià lái ，dōu shì “shuō ”，dào le jié wěi liǎng jù ，cái yǐ yī fú huà miàn hū rán jié shù 。zuò zhě de gāo míng zhī chù ，jiù zài zhè lǐ 。tā méi yǒu ná yī gè (...)
“zuì wò ”èr jù ，yóu dòng zhì jìng ，jìng de zhuàng tài zhōng ，chuàng zào le yī zhǒng wú wǒ zhī jìng ，fǎn yìng chū cí rén xiāo jí chū shì de sī xiǎng 。gǔ téng nóng yīn de fù gài xià ，cí rén hān rán rù shuì ，zhì yī qiē yú bú gù ，sì hū hěn (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

“醉卧”二句，由动至静，静的状态中，创造了一种无我之境，反映出词人消极出世的思想。古藤浓阴的覆盖下，词人酣然入睡，置一切于不顾，似乎很(...)
濯沧浪，歌窈窕，云日弄微霁。屏倚间空，鹤去几何岁。尚留洞草芊青，岩花重碧，游泳处、露中风袂。
巍巍梁山多高峻，大禹曾经治理它，交通大道开辟成。韩侯来京受册命，周王亲自来宣布：继承你的先祖业，切莫辜负委重任。日日夜夜不懈怠，在职恭虔又谨慎，册命自然不变更。整治不朝诸方国，辅佐君王显才能。　　四匹公马高又壮，体态雄壮又修长。韩侯入朝拜天子，手持介圭到殿堂，恭行觐礼拜周王。周王赏赐给韩侯，交龙日月旗漂亮；竹篷车子雕纹章，黑色龙袍红色鞋，马饰繁缨金铃装；车轼蒙皮是虎皮，辔头挽具闪金光。　　韩侯祖祭出发行，首先住宿在杜陵。显父设宴来饯行，备酒百壶甜又清。用的(...)
柴荆，犹柴门，也有用荆柴、荆扉的。最初的叩门声为鸡声所掩，这时才听见，所以说“始闻”。按养鸡之法，今古不同，南北亦异。《诗经》说“鸡栖于埘”，汉乐府却说“鸡鸣高树颠”，又似栖于树。石声汉《齐民要术今释》谓“黄河流域养(...)

相关赏析

醉别西楼醒不记。春梦秋云，聚散真容易。斜月半窗还少睡。画屏闲展吴山翠(...)
秋雨料峭，寒意肃然，北风萧瑟，秋江清爽。你是孤傲高洁的检察官，身姿潇洒，有仙道之气。你平生多有使人感激不尽的行为，素有忠义的(...)
接着，诗人抒发自己对秦觏的怀念之情和慰勉之意。九日登高是当时的风俗，一(...)
赚的我自然出这洞去，你二人献计来。这个倒有些难，哥哥你先道波。师父，您徒弟无出洞之汁，则有。入洞之计。怎生是入洞之计？若是师父立在洞门前，您徒弟也不扶着师父，请着师父，我着师父自然走入洞去。我不信。我如今立在洞门前。看你有何计策，着我入洞来？稽首师父。这便是徒弟出洞之计。此计大妙。庞涓，你有何出洞之计？徒弟也无出洞之计，则有入洞之计。恰才孙子说了。偏我的计策不纳。我如今再献一计。师父，洞下一对虎斗哩。我每日伏虎哩，便斗有甚么好看？既然师父不出来呵，我如今把干柴乱草堆在洞门后面，烧起烟天，抢的师父慌，看你出来不出来？好则好，有些短见。不使这等短见，怎生赚的师父出来？你两个近前来，我且观看您气色咱。我观孙子面色不如庞子。庞子，您先下山去。则今日好日辰，辞别了师父，徒弟便索长行也。徒弟，你则着志者。师父，今日兄弟下山去，您徒弟告假，要送兄弟一程。好，你送庞子去到前面杏花村，早些儿回来也。你二人学业专精，投上国进取功名。不枉了深交契友，与庞涓送路登程。哥哥，想您兄弟多亏了哥哥。您兄弟若得官呵，保举哥哥同享富贵。若不如此，天厌其命，作马作牛，如羊似狗。呀，正行之际，遇着一道深涧，涧口一个独木桥儿。这个独木桥儿只怕多年朽烂了。我待要先过去来，未知这桥牢也不牢。我如今要求官应举去，倘若有些疏失可怎了？我则除是这般……哥哥，你是兄，我是弟，可不道行者让路。哥哥先行。既然兄弟让我，待我先过桥去。且住者。我为(...)
这首五言古体诗，从开篇一路下来，都是“说”，到了结尾两句，才以一幅画面忽然结束。作者的高明之处，就在这里。他没有拿一个(...)
①蝶梦：《庄子·齐物论》：“昔者，庄周梦为蝴蝶。”后因称梦为“蝶梦”。②鲲弦：即鹍弦。《乐府杂记》：“贺怀智以鹍鸡筋作琵琶弦，用(...)

作者介绍

南溟夫人 南溟夫人：姓名无从考证，道教传送中的女神仙，居住于南海。《墉城集仙录》《仇池笔记》《池北偶谈》《广东新语》《侯鲭录》等书中，多次提到。