盛衰吟

盛衰吟原文：

诗人思想的深刻性，主要表现在下片，过片两句说昭君当初寂寞宫中，无人过问，直到决定(...)
坐堆＿，行答飒，立龙钟。有时三盏两盏，淡酒醉蒙鸿。四十九年前事，一百八盘狭路，拄杖倚墙东。老境何所似，只与少年同。
蜡烛花中月满窗。楚梅初试寿阳妆。麒麟为脯玉为浆。
“越中山色镜中看”，此句转写水色山影。浙江一带古为越国之地，故称“越中”。“山色镜中看”，描绘出越中一带水清如镜，两岸秀色尽映水底的美(...)
淡淡濛濛映晓星，海潮捧现日东升。九重阊阖开宫殿，文武班齐贺圣明。小官殿头官是也。方今大汉，圣人在位，节俭宽洪，施恩布德，过尧舜之治化，迈汤武之宽仁。礼乐修明，彝伦叙正，感应的天下咸宁，八方肃靖。东夷西戎仰化，南蛮北狄归降。贡麟凤献瑞呈样，产禾苗丰年稔岁。自大汉以来，立社稷之坚固，保家邦之永昌。俺汉国乃建都之地，锦绣山河。到春来赏韶华霁景，步绿野红尘，往来车马争驰，赏不尽花光柳色。到夏来玩江山明媚，宴水阁凤亭，荷莲香满池塘，处处竹林松径。到秋来凉生暑退，登云岭层楼，赏黄花四野铺金，真乃是山明水秀。到冬来木凋松秀，赏雪寻梅，涤场圃讲武操兵，享富贵红炉暖阁。端的是四时花烂漫，八节景稀奇。乃鱼龙变化之乡，锦绣繁华之地。文臣善治安民，武将施谋定乱。方今圣人任贤使能，崇儒重道，好礼尚文，乃仁德之君也。小官忝掌朝纲之事，乃职所当为。今日早朝，奉圣人的命，为因朝中缺少文武英才，着小官访能干官员，去天下府州县驿，山间林下，但有文高武胜之人，荐举于朝，必当擢用。小官领了圣命，今差使臣天下采访去了。小官不敢久停久住，回圣人的话，走一遭也。圣人宽洪治万邦，纷纷四海隐贤良。怀才抱德须当用，保举于朝作栋梁。富贵荣华祖辈传，常行方便自然安。家生一子行忠孝，宝鼎香焚答谢天。老夫姓蔡，名宁，字以静，本贯汝南人也。嫡亲的四口儿家属，婆婆延氏，所生一子，乃是蔡顺，年二十岁也。孩儿幼习儒业，涉猎经史，讲明圣人经书，饱谙古今事理，学成满腹大才。为因父母在堂，未肯求进。媳妇儿李氏润莲，他乃宦门之女。这孩儿三从四德为先，贞烈贤达第一。针指女工，无不通晓。蔡顺与润莲十分孝道，昏定晨省，问安视寝，侍奉亲闱，无些须敢慢。老夫积祖以来，家中颇有赀财。老夫平素之间，多行善事，广积阴功。发慈悯布德施恩，行仁义宽洪海量。爱交善友良朋，并无邪僻之事，人皆员外呼之。时遇盛冬天气，朔风大凛，密布彤云，纷纷扬扬，下着这国家祥瑞。老夫今日在映雪堂上，安排酒筵，请几个年高长者，赏雪饮酒，取一时之乐。婆婆，酒肴之类，安排的停当了不曾？老员外，我早间分付下兴儿，着他买些新鲜的按酒稀奇果品，不知停当了不曾？下次小的每，与我唤的兴儿来者。理会的。自幼乖觉伶俐，不与儿童作戏。专以志诚为本，所事合着人意。醉了时丢砖掠瓦，到晚来飞檐走壁(...)
云梦南来，岷嶓东会，楼前天水苍茫。黄州太守，万里作金汤。淮上烟尘初敛，仍安集、耕陇渔乡。须知道，纶巾羽扇，不独数周郎。
泪淋淋，湿离襟，近来憔悴都因您。可是相思况味深，自西风吹

盛衰吟拼音解读：

shī rén sī xiǎng de shēn kè xìng ，zhǔ yào biǎo xiàn zài xià piàn ，guò piàn liǎng jù shuō zhāo jun1 dāng chū jì mò gōng zhōng ，wú rén guò wèn ，zhí dào jué dìng (...)
zuò duī ＿，háng dá sà ，lì lóng zhōng 。yǒu shí sān zhǎn liǎng zhǎn ，dàn jiǔ zuì méng hóng 。sì shí jiǔ nián qián shì ，yī bǎi bā pán xiá lù ，zhǔ zhàng yǐ qiáng dōng 。lǎo jìng hé suǒ sì ，zhī yǔ shǎo nián tóng 。
là zhú huā zhōng yuè mǎn chuāng 。chǔ méi chū shì shòu yáng zhuāng 。qí lín wéi pú yù wéi jiāng 。
“yuè zhōng shān sè jìng zhōng kàn ”，cǐ jù zhuǎn xiě shuǐ sè shān yǐng 。zhè jiāng yī dài gǔ wéi yuè guó zhī dì ，gù chēng “yuè zhōng ”。“shān sè jìng zhōng kàn ”，miáo huì chū yuè zhōng yī dài shuǐ qīng rú jìng ，liǎng àn xiù sè jìn yìng shuǐ dǐ de měi (...)
dàn dàn méng méng yìng xiǎo xīng ，hǎi cháo pěng xiàn rì dōng shēng 。jiǔ zhòng chāng hé kāi gōng diàn ，wén wǔ bān qí hè shèng míng 。xiǎo guān diàn tóu guān shì yě 。fāng jīn dà hàn ，shèng rén zài wèi ，jiē jiǎn kuān hóng ，shī ēn bù dé ，guò yáo shùn zhī zhì huà ，mài tāng wǔ zhī kuān rén 。lǐ lè xiū míng ，yí lún xù zhèng ，gǎn yīng de tiān xià xián níng ，bā fāng sù jìng 。dōng yí xī róng yǎng huà ，nán mán běi dí guī jiàng 。gòng lín fèng xiàn ruì chéng yàng ，chǎn hé miáo fēng nián rěn suì 。zì dà hàn yǐ lái ，lì shè jì zhī jiān gù ，bǎo jiā bāng zhī yǒng chāng 。ǎn hàn guó nǎi jiàn dōu zhī dì ，jǐn xiù shān hé 。dào chūn lái shǎng sháo huá jì jǐng ，bù lǜ yě hóng chén ，wǎng lái chē mǎ zhēng chí ，shǎng bú jìn huā guāng liǔ sè 。dào xià lái wán jiāng shān míng mèi ，yàn shuǐ gé fèng tíng ，hé lián xiāng mǎn chí táng ，chù chù zhú lín sōng jìng 。dào qiū lái liáng shēng shǔ tuì ，dēng yún lǐng céng lóu ，shǎng huáng huā sì yě pù jīn ，zhēn nǎi shì shān míng shuǐ xiù 。dào dōng lái mù diāo sōng xiù ，shǎng xuě xún méi ，dí chǎng pǔ jiǎng wǔ cāo bīng ，xiǎng fù guì hóng lú nuǎn gé 。duān de shì sì shí huā làn màn ，bā jiē jǐng xī qí 。nǎi yú lóng biàn huà zhī xiāng ，jǐn xiù fán huá zhī dì 。wén chén shàn zhì ān mín ，wǔ jiāng shī móu dìng luàn 。fāng jīn shèng rén rèn xián shǐ néng ，chóng rú zhòng dào ，hǎo lǐ shàng wén ，nǎi rén dé zhī jun1 yě 。xiǎo guān tiǎn zhǎng cháo gāng zhī shì ，nǎi zhí suǒ dāng wéi 。jīn rì zǎo cháo ，fèng shèng rén de mìng ，wéi yīn cháo zhōng quē shǎo wén wǔ yīng cái ，zhe xiǎo guān fǎng néng gàn guān yuán ，qù tiān xià fǔ zhōu xiàn yì ，shān jiān lín xià ，dàn yǒu wén gāo wǔ shèng zhī rén ，jiàn jǔ yú cháo ，bì dāng zhuó yòng 。xiǎo guān lǐng le shèng mìng ，jīn chà shǐ chén tiān xià cǎi fǎng qù le 。xiǎo guān bú gǎn jiǔ tíng jiǔ zhù ，huí shèng rén de huà ，zǒu yī zāo yě 。shèng rén kuān hóng zhì wàn bāng ，fēn fēn sì hǎi yǐn xián liáng 。huái cái bào dé xū dāng yòng ，bǎo jǔ yú cháo zuò dòng liáng 。fù guì róng huá zǔ bèi chuán ，cháng háng fāng biàn zì rán ān 。jiā shēng yī zǐ háng zhōng xiào ，bǎo dǐng xiāng fén dá xiè tiān 。lǎo fū xìng cài ，míng níng ，zì yǐ jìng ，běn guàn rǔ nán rén yě 。dí qīn de sì kǒu ér jiā shǔ ，pó pó yán shì ，suǒ shēng yī zǐ ，nǎi shì cài shùn ，nián èr shí suì yě 。hái ér yòu xí rú yè ，shè liè jīng shǐ ，jiǎng míng shèng rén jīng shū ，bǎo ān gǔ jīn shì lǐ ，xué chéng mǎn fù dà cái 。wéi yīn fù mǔ zài táng ，wèi kěn qiú jìn 。xí fù ér lǐ shì rùn lián ，tā nǎi huàn mén zhī nǚ 。zhè hái ér sān cóng sì dé wéi xiān ，zhēn liè xián dá dì yī 。zhēn zhǐ nǚ gōng ，wú bú tōng xiǎo 。cài shùn yǔ rùn lián shí fèn xiào dào ，hūn dìng chén shěng ，wèn ān shì qǐn ，shì fèng qīn wéi ，wú xiē xū gǎn màn 。lǎo fū jī zǔ yǐ lái ，jiā zhōng pō yǒu zī cái 。lǎo fū píng sù zhī jiān ，duō háng shàn shì ，guǎng jī yīn gōng 。fā cí mǐn bù dé shī ēn ，háng rén yì kuān hóng hǎi liàng 。ài jiāo shàn yǒu liáng péng ，bìng wú xié pì zhī shì ，rén jiē yuán wài hū zhī 。shí yù shèng dōng tiān qì ，shuò fēng dà lǐn ，mì bù tóng yún ，fēn fēn yáng yáng ，xià zhe zhè guó jiā xiáng ruì 。lǎo fū jīn rì zài yìng xuě táng shàng ，ān pái jiǔ yàn ，qǐng jǐ gè nián gāo zhǎng zhě ，shǎng xuě yǐn jiǔ ，qǔ yī shí zhī lè 。pó pó ，jiǔ yáo zhī lèi ，ān pái de tíng dāng le bú céng ？lǎo yuán wài ，wǒ zǎo jiān fèn fù xià xìng ér ，zhe tā mǎi xiē xīn xiān de àn jiǔ xī qí guǒ pǐn ，bú zhī tíng dāng le bú céng ？xià cì xiǎo de měi ，yǔ wǒ huàn de xìng ér lái zhě 。lǐ huì de 。zì yòu guāi jiào líng lì ，bú yǔ ér tóng zuò xì 。zhuān yǐ zhì chéng wéi běn ，suǒ shì hé zhe rén yì 。zuì le shí diū zhuān luě wǎ ，dào wǎn lái fēi yán zǒu bì (...)
yún mèng nán lái ，mín bō dōng huì ，lóu qián tiān shuǐ cāng máng 。huáng zhōu tài shǒu ，wàn lǐ zuò jīn tāng 。huái shàng yān chén chū liǎn ，réng ān jí 、gēng lǒng yú xiāng 。xū zhī dào ，lún jīn yǔ shàn ，bú dú shù zhōu láng 。
lèi lín lín ，shī lí jīn ，jìn lái qiáo cuì dōu yīn nín 。kě shì xiàng sī kuàng wèi shēn ，zì xī fēng chuī

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

泪淋淋，湿离襟，近来憔悴都因您。可是相思况味深，自西风吹
（1）芳菲：花草香美。（2）“冲寒”句：意即“先喜（红梅）冲寒迎东风而笑”。（3）“魂飞”句：意思是红梅若移向大庾岭，其景色就(...)

相关赏析

可早来到驿亭也。令人报复去，道有范雎在于门首。报的大人得知，有范雎来了也。道有请。请进。贤士，小官奉主公命令，在此相候良久。贤士请坐。量小生有何德能，劳大王如此重待？贤士有如此大才，久后必有大用也。
第二、三章虽是重叠，与第一章相比，不仅转换了时空，拓宽了内容，情感也有发展。登高才能望远，诗人“陟彼南山”，为的是赡望“君子”。然而从山颠望去，所见最显眼的就是蕨和薇的嫩苗，诗人无聊之极，随手无心采着。采蕨、采薇暗示经秋冬而今已是来年的春夏之交，换句话说，诗人“未见君子”不觉又多了一年，其相思之情自然也是与时俱增，“惙惙”表明心情凝重，几至气促；“伤悲”更是悲痛无语，无以复加。与此相应的，则是与君子“见”、“觏”的渴求也更为迫切，她的整个精神依托、全部生活欲望、唯一欢乐所在，几乎全系于此：“我心则说（悦）”、“我心则夷”，多么大胆而率真的感情，感人至深。方玉润说：“始因秋虫以寄托，继历春景而(...)
“芳草有情，夕阳无语，雁横南浦，人倚西楼。”数句紧承“白苹”“红蓼”两句而来，含着情意的芳草，默默无语的夕阳，横渡南面水滨的大雁，是词人所望到的，但却没有望到故乡，在这种望而不得的情况下，他只好倚着西楼心往神(...)
满园素淡之香，隐寓空虚之感。以上纯用白描，不饰华采，但一座花月楼台交相辉映的幽雅园林却清晰可见。写景是为了写人。下阕要写到的那位怀人念远的闺中少妇，深藏在这座幽雅的园林之中，其风姿的秀美、心性的柔静和心情的惆怅，也就可想而知了。给人一种见其景感其人的感觉。所以，上下阕之间看似互不相属，实际上还是非常一致的。

作者介绍

胡蔚 胡蔚，字少霞，一字羡门，无锡籍武陵人。乾隆癸酉拔贡，南河候补同知。有《吹万楼集》。